مستربچ، افزودنى، آمیزه پلیمرى، کامپاند، گرانول پلاستیکى،کامپاند زیست تخریب پذیر، پودر و پیگمنت پرى دیسپرس (به صورت صنعتى و بهداشتى)، نخ و الیاف مقاومت و مدول بالا

مانند گرمانرم ها هنگامی که به TPE حرارت داده می شود امکان برش آن وجود دارد و در هنگام سرد بودن ساختار اصلی خود را حفظ می کند و ثابت می گردد. بر خلاف پیوند شیمیایی که در لاستیک های thermoset اتفاق می افتد. اتصال های متقابل فیزیکی  TPE با گرما تغییر می یابد و امکان ذوب چندین باره پلیمرهای حرارتی پس از تشکیل قابلیت بازیافت آن را ایجاد نموده است.

TPE ها کششی مشابه با لاستیک های متقاطع دارند، مقدار سختی و نرمی آن در مقیاس Shore durometer اندازه گیری می شوند و از صورت ژل مانند (کاملا نرم) تا سخت طبقه بندی می گردد.

این انعطاف پذیری در طراحی، کارایی بالا و سهولت تولید باعث شده طراحان به طور فزاینده ای از ترکیبات TPE استفاده داشته باشند. انواع مختلف TPE ها در مواردی چون ساخت خودرو، پزشکی، ساخت و ساز، برق، لوازم خانگی، بسته بندی و صنایع وابسته کاربرد فراوان دارد.

 شش گروه عمده از TPE ها وجود دارد:

(Styrenic block copolymers (TPE-s or TPS compounds based on SBS, SEBS

(Polyolefin blends (TPE-O or TPO

(Elastomeric alloys (TPE-V or TPV

(Thermoplastic polyurethanes (TPE-U or TPU

(Thermoplastic copolyester (TPE-E or TPC

(Thermoplastic polyamides (TPE-A or TPA