مستربچ، افزودنى، آمیزه پلیمرى، کامپاند، گرانول پلاستیکى،کامپاند زیست تخریب پذیر، پودر و پیگمنت پرى دیسپرس (به صورت صنعتى و بهداشتى)، نخ و الیاف مقاومت و مدول بالا

گزینه های مدیریت پسماند پلاستیک های زیستی

گزینه های مختلف را می توان برای مدیریت پسماند پلاستیک های زیستی مورد استفاده قرار داد. انتخاب گزینه مناسب با توجه به نوع محصول، پلاستیک زیستی به کار رفته در تولید آن، میزان محصول و امکانات در دسترس بستگی دارد. کاهش و یا عدم تولید، استفاده مجدد، بازیافت مکانیکی و بازیافت ارگانیکی/ کمپوست و بازیابی انرژی روش هایی هستند که می توانند برای مدیریت این نوع از پسماندها مورد استفاده قرار گیرند.

کاهش و یا عدم تولید

این گزینه از طریق استفاده از موادی که در تولیدشان منابع کمتری به کار می رود و یا عملکرد فرآیند تولید آنها کارایی بالایی دارد، محقق می شود.

استفاده مجدد

تعداد زیادی از محصولات پلاستیکی را می توان مکررا مورد استفاده مجدد قرار داد. بطری های PET می توانند بعد از شسته شدن بازیافت شوند. مشابه همین فرآیند را می توان برای بطری های PET زیست پایه مورد استفاده قرار داد. کیسه های متشکل از مواد زیست پایه مانندPE، PLA، یا استارچ را می توان بارها مورد استفاده مجدد قرار داد. پلاستیک های زیستی امکنات متعددی را برای تولید محصولات قابل استفاده مجدد در اختیار قرار می دهند.

بازیافت مکانیکی

قابلیت بازیافت محصولات به طراحی محصول، ترکیب مواد و هزینه فرآیند بستگی دارد. انواع جدید PE، PET و PP به دلیل یکسان بودن خواص شیمیایی و فیزیکی با همتایان فسیلی خود، قابلیت دفع در سیستم های بایافت رایج را دارند.

معرفی و استفاده از روش های بازیافت برای پلاستیک های زیستی که جریان جداگانه ای برای بازیافت اختصاصی آنها وجود ندارد، در صورت کافی بودن میزان تولید این محصولات از نظر تجاری و فروش، امکانپذیر می باشد تا بتوان سرمایه لازم برای ایجاد چنین سیستم های بازیافتی را پوشش داد. برای مثال در حال حاضر، پروژه ها و آزمون های متعددی  در آلمان، بلژیک و آمریکا برای بازیافت PLA در دست انجام هستند.

بازیافت ارگانیکی

روش های بازیافت ارگانیکی پسماندهای زیستی:

• کمپوست
• هضم بیهوازی (بیوگاز)

کمپوست

• به فرآیند تخریب زیستی در شرایط بی هوازی در طول زمان 6 تا 12 هفته کمپوست شدن می گویند.
•  کمپوست شدن در هاضم های بی هوازی صنعتی در شرایط کنترل شده (دما، رطوبت، هوادهی) انجام می شود.
• میکروب هایی مانند باکتری یا قارچ و آنزیم هایشان می توانند زنجیره ی پلیمرهای قابل کمپوست را به عنوان منبع غذایی هضم کنند.
•  مواد حاصل از این هضم شامل آب، دی اکسیدکربن و مقدار کمی زیست توده می باشند. پسماند آلی باید بصورت جداگانه از پسماندهای دیگر مثلا توسط سطل های مخصوص تفکیک شده تا پس از انتقال به هاضم های صنعتی، کمپوست با کیفیت تولید شود.

هضم بیهوازی/ بیوگاز

• هضم بی هوازی، زیست گازی را تولید می کند که از متان و دی اکسیدکربن تشکیل شده و به آسانی جمع آوری شده و برای تولید انرژی قابل تجدید مورد استفاده قرار می گیرد.
• هضم بی هوازی در شرایط بدون اکسیژن و در هاضم های مزوفیلیک (C370) و یا ترموفیلیک (C550 ) اتفاق می افتد. در غیاب اکسیژن ماده آلی به گاز متان، دی اکسیدکربن، آب، سولفید هیدروژن و هیدروژن تبدیل می شود که نتیجه ی واکنش های متابولیک گروه های مختلفی از میکروارگانیسم ها است.